Identyfikacja pacjentów zagrożonych rozwojem pierwotnego zespołu Sjögrena na podstawie profilu autoprzeciwciał

Występowanie w surowicy autoprzeciwciał jest jedną z charakterystycznych składowych zespołu Sjögrena, ułatwiającą postawienie rozpoznania. Dotychczasowe badania nie oceniały, w jakim czasie przed rozpoznaniem pierwotnego zespołu Sjögrena pojawiają się autoprzeciwciała w surowicy. Tematem tym, a także określeniem korelacji pomiędzy czasem pojawienia się autoprzeciwciał a ciężkością choroby, zajęli się Elke Theander i wsp. Wyniki ukazały się na łamach Arthritis & Rheumatology.

Badaniem objęto 117 pacjentów z rozpoznanym pierwotnym zespołem Sjögrena oraz 117 osób zdrowych, tworzących grupę kontrolną. Ocenie poddano występowanie w surowicy krwi następujących autoprzeciwciał: ANA, RF, Ro 60/SSA, Ro 52/SSA oraz La/SSB.

Spośród ogółu pacjentów z seropozytywnym pierwotnym zespołem Sjögrena u 81% stwierdzono przynajmniej pojedynczy dodatni wynik na obecność autoprzeciwciał w czasie do 20 lat przed postawieniem diagnozy (mediana 4.3–5.1 lat). Najczęściej stwierdzanymi wówczas autoprzeciwciałami były przeciwciała przeciwjądrowe.
Przeprowadzona analiza statystyczna wykazała ponadto, iż obecność przeciwciał anty-Ro/SSA oraz anty-La/SSB silnie korelowała z rozwojem pierwotnego zespołu Sjögrena, głównie ze schorzeniem o wczesnym początku oraz ciężkim przebiegu. Wartości predykcyjne dodatnie dla wystąpienia pierwotnego zespołu Sjögrena w przypadku występowania w surowicy przeciwciał anty–Ro 60/SSA oraz anty–Ro 52/SSA wynosiły odpowiednio 25% and 100%.

Podsumowując, badacze potwierdzili, iż nawet do 20 lat przed postawieniem rozpoznania pierwotnego zespołu Sjögrena w surowicy tych pacjentów stwierdza się obecność charakterystycznego profilu autoprzeciwciał.