W jakim stopniu powikłania płucne występujące po resekcjach płuca wpływają na rokowanie długoterminowe?

Powikłania płucne – takie jak odma lub niedodma – występują stosunkowo często po resekcjach przeprowadzanych w obrębie płuca. Powyższe powikłania w istotnym stopniu wpływają na śmiertelność oraz chorobowość pacjentów po zabiegach torakochirurgicznych. Sebastian Lugg i wsp. zaprojektowali badanie mające na celu określić wpływ występowania powikłań płucnych po resekcjach płuca na rokowanie pacjentów. Wyniki badania opublikowano na łamach czasopisma Thorax.

Badaniem objęto 670 pacjentów poddawanych różnego stopnia resekcjom w obrębie płuca, spośród czego u 86 (13%) osób wystąpiły w okresie pooperacyjnym powikłania płucne. Wykazano, iż pacjenci u których odnotowano powyższe powikłania wymagali istotnie dłuższej hospitalizacji (13, 95% CI 10.5–14.9 vs 6.3, 95% CI 5.9 - 6.7; p<0.001), istotnie częściej byli hospitalizowani w obrębie oddziału intensywnej terapii medycznej (28% vs 1.9%; p<0.001) oraz prezentowali znamiennie wyższy odsetek rehospitalizacji w czasie 30 dni od wypisu ze szpitala (20.7% vs 11.9%; p<0.05) w porównaniu z osobami, u których powikłań płucnych po zabiegu nie stwierdzono.
Do niezależnych czynników ryzyka wystąpienia powikłań płucnych należały palenie papierosów oraz przewlekła obturacyjna choroba płuc (p<0.05). Nie wykazano natomiast, aby istotną rolę odgrywał w tym zakresie wiek pacjentów.
Osoby, u których w okresie pooperacyjnym wystąpiły powikłania płucne żyły istotnie krócej, w porównaniu z osobami, które powikłań płucnych nie rozwinęły (40 miesięcy, 95% CI 34 - 44 vs 46 miesięcy, 95% CI 44 - 47; p=0.006). U osób z obecnością powikłań płucnych istotnie częściej obserwowano zgony niezależne od nowotworu (11% vs 5%; p=0.020).
Reasumując, autorzy badania wykazali, iż powikłania płucne występują często po resekcjach w obrębie tkanki płucnej i wiążą się z istotnie gorszym rokowaniem długoterminowym.